Weer thuis

Na een redelijke nacht bij Kim en haar katten waren we vanmorgen op tijd wakker. Daar was geen wekker voor nodig. Na de laatste dingen gechecked te hebben konden we eindelijk op weg. Kim haar vader bracht ons naar vertrekhal 1. Er stond een rij voor de Lufthansa balie maar toch schoot het wel op. De dames konden er ook niet veel aan doen want het systeem had last van de maandag. Maar uiteindelijk waren we kofferloos. Toen moesten we de heerlijke, fijne tickets nog ff halen die Kim haar collega had geregeld voor de lange vlucht naar Orlando. Dus hops achter de schermen waar ook de piloten en zo komen. ARRRRRRRR heb er wat moois tussen zien lopen. Anyway naar afscheid te hebben genomen van de collega’s konden we door de douane. Wederom konden ze geen poeders en bommen bij mij vinden dus werd ik toegelaten. Tijd voor ontbijt en een koffie bij Starbucks. We liepen naar de gate en het boarden begon mooi op tijd. De vlucht naar Frankfurt duurde 45 minuten maar we kregen een heerlijke croissant met een kop koffie. Mooi op tijd landden we op Frankfurt, maar jeetje het taxiën duurde ook wel 20 minuten. Maar uiteindelijk stonden we buiten het vliegtuig en begon de mega lange wandeling naar Terminal Z. Door de douane moesten we natuurlijk maar onze handbagage werd niet meer nagecontroleerd. Tijd voor een plaspauze maar gadverdamme wat waren die toiletten vies. Er zat wel stront in van 5 verschillende continenten. En voor die die hele grote terminal waar de grote vliegtuigen vandaan vertrekken waren er gezamenlijk maar 5 wc’s of zo. Nee Frankfurt heeft een slechte indruk achtergelaten. Het boarden voor de vlucht naar Orlando begon op tijd. Denk je dat je in een vliegtuig stapt, moet je eerst met de bus die je naar het vliegtuig brengt. Ach je moet alles meegemaakt hebben hé. We hadden hardstikke mooie plaatsen met zeeën van beenruimte. En enkele mannelijke stewards. ARRRRR dat begon al goed. Lufthansa is een fantastische maatschappij. De stoelen zaten heerlijk, het eten was echt voortreffelijk. Ik koos voor de rundergoulash met broccoli en wortelen en mensen ik heb zelfs de worteltjes opgegeten, die waren ook lekker. DE vlucht duurde in totaal 10 uur. Mensen, mensen wat een zit was dat. Toen we waren geland moest ik weer opnieuw leren lopen. Maar we hebben het gered. Het was alleen steen en steenkoud in het vliegtuig. Of zal dat door die exit plaatsen komen. BRRRRR

Vrij vlot waren we aan de beurt  bij de douane en petje af. Het was keurig georganiseerd. Ik had een hele vriendelijke man die mij nog het weerbericht gaf voor de komende dagen. Toegelaten tot de USA.

DE koffers waren er ook snel en toen op naar Alamo. Daar stond een rij maar het schoot wel op. Nadat we overal nee op hadden gezegd liepen we naar de garage om een auto uit te zoeken maar er stonden alleen maar Jeeps en die wilden we niet. Er was geen keus. Dus mochten we een andere auto maar ook die vonden wij  niet leuk. Dus liepen we naar terminal A en gingen daar kijken. Ook alleen maar Jeeps. Een aardige jongeman die er werkte hoorde ons verhaal aan en ging een andere wagen halen. En het is een Ford Escape geworden. Lederen bekleding en cockpit daar ze je U tegen. Wilde hem een tip geven maar dat hoefde hij niet. Dat is weer eens wat anders.

Blij verlieten we de garage en gingen op weg. Ha alles kwam weer bekend voor dus we waren weer thuis. We reden snel naar Disney en checkten in bij ons hotel voor de komende 8 nachten. Old Key West. We kregen een kamer op een leuke plek ingebouw 51, bijna achteraan maar het ziet er mooi uit. Nadat we gauw de korte broek hadden aangetrokken gingen we nog snel naar Downtown Disney voor een broodje bij Earl of Sandwich. De winkels nog even ingeweest en ja hoor Kim heeft wat gekocht maar dat was wat ze graag wilde hebben.

Nu is het bedtijd hier terwijl jullie al weer wakker worden. Welterusten of goedemorgen.

Wat we vandaag gaan doen laten we van ons zelf afhangen. Maar er komen dan in ieder geval foto’s…

Tot morgen